വീട്ടില് എന്തിനും ഏതിനും താങ്ങായി നിന്നിരുന്ന ഒരാള് പെട്ടെന്ന് ഇല്ലാതാകുന്നത് ഒരു കുടുംബത്തെ സംബന്ധിച്ച് വലിയൊരു നഷ്ടം തന്നെയാണ്. അപ്രതീക്ഷിതമായി ആരുടെയൊക്കയോ അനാസ്ഥ കൊണ്ട് സംഭവിച്ച ദുരന്തം ബാധിക്കുന്നത് അയാളുടെ കുടുംബത്തെ ഒന്നടങ്കമാണ്. ജീവിതം മുന്നോട്ട് കൊണ്ടുപോകുന്നുണ്ടെങ്കിലും ദുരിതത്തിലാണ് മുന്നോട്ട് പോകുന്നത്.
മഴ പെയ്തു തോര്ന്നൊരു വൈകുന്നേരമായിരുന്നു. മിഠായി പൊതികളുമായി അച്ഛന് ഉടന് വരും, അവളെ കണ്ട് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് വിളിക്കും എന്ന് ആ അഞ്ചു വയസ്സുകാരി വിശ്വസിച്ചു. പക്ഷേ, ആ കുഞ്ഞ് മനസ്സ് അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു അച്ഛന് ഇനി ഒരിക്കലും തിരികെ വരില്ലെന്ന്. എങ്കിലും അവള് വാതില്ക്കലിരുന്ന ബെഞ്ചില് തളര്ന്നിരുന്ന് കാത്തിരുന്നു. ഐദികയ്ക്ക് അച്ഛനെ കാണാനാവില്ല എന്ന വസ്തുത മനസ്സിലായിരുന്നുവെങ്കിലും, ഭാവനയില് അദ്ദേഹം വരുമെന്നും തനിക്ക് മിഠായിക്കള് കൊടുക്കുമെന്നും കരുതിയാണ് അവളുടെ കാത്തിരിപ്പ്. അതായിരുന്നു ആ കുഞ്ഞിന്റെ നിസ്സാഹായമായ പ്രതീക്ഷ.
കോഴിക്കോട് ദേശീയപാത നിര്മാണവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട അനാസ്ഥയും അനിയന്ത്രിതത്വവുമാണ് രഞ്ജിത്തിന്റെ മരണം വരെ നയിച്ചത്. ഒരിക്കലും സംഭവിക്കരുതായിരുന്നതായിരുന്നു സംഭവിച്ചത്. ജനങ്ങളുടെ സുരക്ഷയ്ക്കായി കെട്ടിയിട്ടിരുന്ന ബാരിക്കേഡ് പോലും ഇല്ലാതെ, ആവശ്യമായ മുന്നറിയിപ്പുകള് കൂടാതെ ഒഴിച്ചുവച്ച സാഹചര്യത്തില് രഞ്ജിത്ത് അപകടത്തിലായി. ആ മരണം ഒരു തലമുറയുടെ പ്രതീക്ഷ നഷ്ടമായത് മാത്രമല്ല, ഒരു കുടുംബത്തിന്റെ വഴിയറ്റ യാത്രയുടെ തുടക്കവുമാണ്. അഞ്ച് വയസ്സുകാരിയായ ഐദികയുടെ ഓര്മ്മകളില് അച്ഛന് എന്നും ഒരു മിഠായി പൊതിയുമായി വരാന്തയില് നിന്ന് കയറിവരുന്ന മുഖമായിരിക്കും.
ദേശീയപാത നിര്മ്മാണപ്രവര്ത്തനത്തിന്റെ ഭാഗമായി നിര്മിച്ചിരുന്ന കുഴിയിലേക്കാണ് രഞ്ജിത്ത് അപ്രതീക്ഷിതമായി വീണത്. ദിവസേനയും ഭക്ഷണവിതരണത്തിനായി ബൈക്കില് യാത്ര ചെയ്യുന്നത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ പതിവായിരുന്നു. അതേപോലെ, ഫെബ്രുവരി 3-ാം തീയതി രാത്രി വീട്ടില് നിന്ന് പുറപ്പെട്ട രഞ്ജിത്ത്, കോഴിക്കോട് പനാത്തുതാഴം നേതാജി ജംക്ഷന് ഭാഗത്ത് എത്തിയപ്പോഴാണ് ദുരന്തം സംഭവിച്ചത്. അന്ന് രാത്രിയിലായിരുന്നു ഈ ദുര്ഭാഗ്യകരമായ അപകടം ഉണ്ടായത്.
റോഡിന്റെ അരികില് യാതൊരു സൂചനയുമില്ലാതെ തന്നെ തുറന്നുകിടന്നിരുന്ന കുഴിയിലേക്കാണ് ബൈക്കോടിച്ചെത്തിയ രഞ്ജിത്ത് വീണത്. വാഹനം നിയന്ത്രണം വിട്ട് കുഴിയിലേക്ക് പതിച്ചത് വളരെ വേഗത്തില് ഉണ്ടായ ദുരന്തമായിരുന്നു. കുഴിയുടെ സമീപത്ത് മുന്നറിയിപ്പുള്ള ബോര്ഡുകളോ ബാരിക്കേഡുകളോ ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. നിര്മാണ പ്രദേശമെന്ന സൂചന പോലും കൃത്യമായി സ്ഥാപിച്ചിരുന്നില്ല. ഇത് പോലൊരു അന്തസ്യമുള്ള റോഡ് നിര്മാണത്തില് ഇത്തരം അനാസ്ഥയും സെഫ്റ്റിയിലേക്കുള്ള അവഗണനയും ഉണ്ടാകുമ്പോള് അതിന്റെ വില പാവപ്പെട്ട തൊഴിലാളികളും കുടുംബവും അനുഭവിക്കേണ്ടി വരും എന്നതിന്റെ കനത്ത ഉദാഹരണമായി രഞ്ജിത്തിന്റെ മരണം മാറി.
സംഭവം നടന്നിട്ട് അനേകം ദിവസങ്ങള് കടന്നുപോയിട്ടും രഞ്ജിത്തിന്റെ കുടുംബത്തിന് ഇതുവരെ നീതിയൊന്നും ലഭിച്ചിട്ടില്ല. അച്ഛന്റെ അഭാവം ആ കുടുംബത്തിന് വലിയ സങ്കടം മാത്രമല്ല, വല്ലാത്ത സാമ്പത്തിക പ്രതിസന്ധിയുമാണ് സൃഷ്ടിച്ചിരിക്കുന്നത്. ഈ ദുരന്തത്തിന് നേതൃത്വം നല്കിയത് ദേശീയപാത നിര്മാണവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട അശ്രദ്ധയും ഉത്തരവാദിത്തക്കേടുമാണ്. എന്നാല് ഇതുവരെ കരാര് കമ്പനിക്കെതിരെ ഒരു നിയമനടപടിയും സ്വീകരിക്കപ്പെട്ടിട്ടില്ല. കുടുംബം പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്ന സര്ക്കാര് സഹായം പോലും ഇതുവരെ ലഭിച്ചില്ല. മുഖ്യമന്ത്രി ഉള്പ്പെടെ വിവിധ അധികാരികള്ക്ക് നിവേദനം നല്കിയെങ്കിലും, അതെല്ലാം വെറുതായിരിക്കുകയാണ്. ദുരന്തം സൃഷ്ടിച്ച നിര്മാണ കമ്പനി കണ്ടത് ചെറിയ ഒരു അപകടമായി മാത്രമായിരുന്നു. അതിനായി നല്കിയത് വെറും മൂന്ന് ലക്ഷം രൂപ.
വരുമാന മാര്ഗം പൂര്ണ്ണമായി നിലച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള്, രഞ്ജിത്തിന്റെ ഭാര്യ പ്രിയ ആണ് ഇപ്പോള് താത്കാലിക ജോലികള് ഏറ്റെടുത്ത് മൂന്ന് പേരുടെ കുടുംബം പോറ്റുന്നത്. ചെറിയ കുഞ്ഞായ ഐദികയുടെ വളര്ച്ചയും പഠനവും മാത്രമല്ല, അതിനേക്കാള് വലിയൊരു ബുദ്ധിമുട്ട് ആയാണ് അവര് അതിജീവിക്കുന്നത്. ജീവനക്കാരനായി ജോലി ചെയ്ത രഞ്ജിത്ത്, സ്വന്തം പരിശ്രമത്തിലൂടെയാണ് കുടുംബത്തെ നിലനിര്ത്തിയത്. ഇന്നു അയാള് ഇല്ലാതായതോടെ ഒരു കുടുംബം കൂടിയാണ് ദുഃഖത്തിലായിരിക്കുന്നത്. നീതി കിട്ടുമെന്ന പ്രതീക്ഷയില് അവര് കാത്തിരിക്കുകയാണ് ഒരിക്കലെങ്കിലും, ഒരു ഉത്തരവാദിത്വം ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കില് ഈ ദുരന്തം ഒഴിവാക്കാമായിരുന്നെന്ന് അറിയുമ്പോള് അതിന്റെ വേദന ഇരട്ടിയാവുന്നു.