സ്വന്തം ചേട്ടന്‍ മുങ്ങിത്താഴുന്നത് കണ്ട് ചെളിക്കുഴിയിലേക്ക് എടുത്തുചാടി അനിയന്‍; കൈവിടാതെ എട്ടുവയസുകാരന്‍; എന്നിട്ടും ജീവന്‍ രക്ഷിക്കാനായില്ല; മരണത്തിലേക്ക് നീങ്ങി ഏട്ടന്‍; ആ കാഴ്ചകണ്ട് നിലവിളിച്ച് അമ്മ

നമ്മള്‍ ഏറെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവരോടൊപ്പം ഏറെക്കാലം ജീവിക്കാമെന്ന് നമ്മള്‍ കരുതുമ്പോള്‍, ചിലപ്പോള്‍ ദൈവത്തിന് മറ്റൊരു പദ്ധതി ഉണ്ടാവും. അതിപ്പോ കൂട്ടുകാരായാലും, കൂടെപിറപ്പായാലും. ആ സ്‌നേഹം പെട്ടെന്ന് അകലെയാകുമ്പോള്‍ മനസ്സിന് അതിന്റെ ബദ്ധമാകാത്ത ശൂന്യത മാത്രം ബാക്കിയാകും. ഇപ്പോള്‍ അത്തരമൊരു ദുഃഖവാര്‍ത്തയാണ് പുറത്ത് വരുന്നത്. ജീവന്‍ നിലനിര്‍ത്താന്‍ എല്ലാവിധ ശ്രമവും ചെയ്‌തെങ്കിലും കൈവിടേണ്ടിവന്ന കഥ. കണ്‍മുന്നില്‍ മുങ്ങിയ ചേട്ടനെ രക്ഷിക്കാന്‍ ഇഷ്ടം കൊണ്ട് തന്നെ പിടിച്ചുനിര്‍ത്തിയ ആ കുഞ്ഞനുജന്‍, ഇപ്പോള്‍ ആ നഷ്ടത്തിന്റെ വേദനയില്‍ തളരുകയാണ്. അത്രയ്ക്ക് സ്നേഹിച്ചിരുന്നു അവന്‍ സ്വന്തം ചേട്ടനെ. 

ഇന്നലെയാണ് നാടിനെയും നാട്ടുകാരെയും വീട്ടുകാരെയും ഒരുപോലെ ദുഃഖത്തിലാക്കിയ സംഭവം നടക്കുന്നത്. ഇന്നലെ രാവിലെ 11നാണു സംഭവം.  കളിക്കുന്നതിനിടയില്‍ ഉപയോഗശൂന്യമായി കിടന്ന വെള്ളക്കുഴിയുടെ സമീപത്തുകൂടി ഓടുമ്പോള്‍ സരുണ്‍ കാല്‍വഴുതി വീഴുകയായിരുന്നു. മണ്ണിടിഞ്ഞു ചെളിയില്‍ പുതഞ്ഞ നിലയിലുള്ള കുഴിയിലേക്കു വീണ സരുണ്‍ മുങ്ങിത്താഴാന്‍ തുടങ്ങി. ചേട്ടന് മുങ്ങുന്നത് കണ്ട അനിയന്‍ പക്ഷേ പേടിച്ച് കരഞ്ഞില്ല. പകരം ആ വെള്ളക്കുഴിയിലേക്ക് എടുത്തുചാടി. പക്ഷേ അവന്‍ അവന്റെ ചേട്ടനെ രക്ഷിക്കാനായില്ല. വരുണിന്റെ കൈ എത്തും മുന്‍പേ അവന്‍ ആഴങ്ങളിലേക്ക് പോയിരുന്നു. എന്നിട്ടും അവന്‍ പ്രതീക്ഷ വിട്ടില്ല. ആ കുഴിയില്‍ കിടന്ന് അവന്‍ ബഹളം ഉണ്ടാക്കി. 

കുഴിയുടെ അരികിലെ കല്ലില്‍ പിടിത്തം കിട്ടിയാണ് വരുണ്‍ അവിടെ കിടന്നത്. അവന്റെ എല്ല ശക്തിയുമെടുത്ത് നിലവിളിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. വരുണിന്റെ ശബ്ദം കേട്ട് അവന്റെ അമ്മ വിനീതയാണ് ആദ്യം അവിടേക്ക് എത്തുന്നത്. തുടര്‍ന്ന് നാട്ടുകാരെ വിളിച്ച് കൂട്ടുകയായിരുന്നു. സമീപവാസി രമേഷ് എന്നയാള്‍ കുളത്തില്‍ ചാടി ആദ്യം വരുണിനെ കരക്ക് എത്തിച്ചു. പിന്നീടാണ് സരുണിനെ എടുക്കുന്നത്. ഉടന്‍ തന്നെ ആശുപത്രിയില്‍ എത്തിച്ചെങ്കിലും ജീവന്‍ രക്ഷിക്കാനായില്ല. നടത്തറ ചേരുംകുഴി മുരുക്കുംകുണ്ടില്‍ വാടകയ്ക്കു താമസിക്കുന്ന നീര്‍ച്ചാല്‍ സുരേഷിന്റെയും വിനീതയുടെയും മക്കളാണ് ഇരുവരും. 
വടക്കഞ്ചേരി മുടപ്പല്ലൂരില്‍ നിന്നു റബര്‍ ടാപ്പിങ്ങിനായി ചേരുംകുഴിയിലെത്തിയതാണു സുരേഷും കുടുംബവും. ആശാരിക്കാട് ഗവ. യുപി സ്‌കൂളിലെ നാലാം ക്ലാസ് വിദ്യാര്‍ഥിയാണു സരുണ്‍. മറ്റു സഹോദരങ്ങള്‍:  തരുണ്‍, ഷാരോണ്‍.

വരുണിന് ഇപ്പോഴും ആ സംഭവത്തെ വിശ്വസിക്കാനാകുന്നില്ല. സഹോദരന്‍ ഇല്ലാതെ ഒരു ദിനം പോലും വിചാരിച്ചിരുന്നില്ല. സ്‌കൂളിലേക്കുള്ള യാത്ര, വൈകുന്നേരത്തെ കളികള്‍, രാത്രി ഒരു കട്ടിലില്‍ ചിരിച്ചുറങ്ങല്‍  എല്ലാം ഇനി ഓര്‍മ്മകള്‍ മാത്രം. രണ്ട് വയസിന്റെ വ്യത്യാസം മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ, അതുകൊണ്ട് ഓരോ കാര്യത്തിനും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു. എന്ത് ഭക്ഷണം കഴിക്കണം, എന്ത് കളിക്കണം, ആര് ഒന്നാമനാകണം  എല്ലാം ഒരുമിച്ചാണ് തീരുമാനിച്ചിരുന്നത്. സരുണ്‍ പോയതിന്റെ വേദന മനസ്സിലാക്കിയില്ലെങ്കില്‍ പോലും, അതിന്റെ ഭാരം വരുണിന്റെ ഹൃദയമാകെ നിറഞ്ഞു. ആശ്വസിപ്പിക്കാനാകാതെ രണ്ട് അനിയന്മാരെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ഇരിക്കുമ്പോള്‍ ആ കുഞ്ഞുവയസ്സില്‍ പോലും ഒരു വലിയവന്റെ ദു:ഖം ഉണ്ടായിരുന്നു.

വാര്‍ത്ത കേട്ട നാട്ടുകാര്‍, സ്‌കൂള്‍ ടീച്ചര്‍മാരും കൂട്ടുകാരും എല്ലാവരും സരുണിനെ കാണാനായി എത്തി. പതിവ് പോലെ ചിരിച്ചോടിപ്പായുന്ന സരുണിനെ ഇനി കാണാനാകില്ലെന്ന ധാരണ കൊണ്ടായിരുന്നു എല്ലാവരുടെയും കണ്ണീര്‍. അമ്മയുടെ മിണ്ടാതിരിപ്പ്, അച്ഛന്റെ തളര്ന്ന നില  അവരെ ആശ്വസിപ്പിക്കാന്‍ വാക്കുകള്‍ കുറഞ്ഞു. സരുണിന്റെ ശരീരത്തിന് അടുത്ത് ഇരുന്ന് കരയുന്ന വരുണിനെയും കുടുംബത്തെയും കാണുമ്പോള്‍ ആരും ഒന്നും പറയാനായില്ല. പക്ഷേ, സരുണ്‍ ജീവിതത്തിലെ ചെറിയ ദിവസങ്ങളില്‍ പോലും വലിയ സ്‌നേഹവും സന്തോഷവും നല്‍കിയ ഒരു കുഞ്ഞായിരുന്നു. ആ ഓര്‍മ്മകള്‍ തന്നെയാണ് ഇനി ഈ കുടുംബത്തിന് ജീവിതം മുന്നോട്ട് കൊണ്ടുപോകാനുള്ള കരുത്താകുന്നത്.