ജാതി വാദികള്‍ അംഗീകരിക്കില്ലെങ്കിലും ഇന്ത്യയില്‍ ജാതിയേക്കാളേറെ സാമൂഹ്യ പ്രശ്നങ്ങള്‍ സൃഷ്ടിക്കുന്നത് നിറത്തെ ചൊല്ലിയാണ്; അമേരിക്കയില്‍ സംഭവിച്ചത് പോലെ നിറത്തെ ചൊല്ലിയുള്ള സുപ്പീരിയോരിറ്റി കോംപ്ലെക്സിനെതിരെ ഇന്ത്യയിലും പ്രതിഷേധം ഉണ്ടാകേണ്ടിയിരിക്കുന്നു; വെള്ളാശേരി ജോസഫ് എഴുതുന്നു

ജോര്‍ജ് ഫ്ലോയിഡ് വധത്തെ ചൊല്ലി അമേരിക്കയില്‍ കലാപം പൊട്ടിപ്പുറപ്പെട്ടു. ഇപ്പോള്‍ അമേരിക്കയില്‍ നിറത്തെ ചൊല്ലിയുള്ള 'സുപ്പീരിയോരിറ്റി കോംപ്ലെക്സിനെതിരേ' ഡിബേറ്റ് നടക്കുകയാണ്. ഇന്ത്യയിലും അത്തരത്തില്‍ നിറത്തെ ചൊല്ലി ഒരു ഡിബറ്റും, നിറത്തില്‍ അധിഷ്ഠിതമായ വിവേചനത്തിനെതിരേയുള്ള പ്രതിഷേധങ്ങളും വരുമോ? നിറത്തിന്‍റ്റെ പേരില്‍ തന്നെ സ്റ്റേജ് ഷോകളില്‍ നിന്ന് മാറ്റിനിര്‍ത്തിയിട്ടുണ്ടെന്നാണ് പ്രശസ്ത ഗായികയായ സയനോര ഇപ്പോള്‍ പറയുന്നത്. നിറത്തിന്റെ പേരിലുള്ള മാറ്റിനിര്‍ത്തല്‍ ചെറുപ്പം മുതലേ അനുഭവിച്ചിട്ടുണ്ടെന്നും സയനോര പറയുന്നു. ജാതി വാദികള്‍ അംഗീകരിക്കില്ലെങ്കിലും ഇന്ത്യയില്‍ ജാതിയേക്കാളേറെ സാമൂഹ്യ പ്രശ്നങ്ങള്‍ സൃഷ്ടിക്കുന്നത് നിറത്തെ ചൊല്ലിയാണ്.

സ്റ്റാര്‍ട്ടപ്പ് സംരംഭത്തിലൂടെ കോടീശ്വരനായി മാറിയ വരുണ്‍ ചന്ദ്രന്‍ 'ഓറക്കിള്‍' കമ്ബനിയില്‍ താന്‍ നേരിട്ട വര്‍ണ വിവേചനം 'പന്തുകളിക്കാരന്‍' എന്ന പുസ്തകത്തില്‍ അനുസ്മരിക്കുന്നുണ്ട്. 'കറുത്തവന്‍' എന്ന് വരുണ്‍ ചന്ദ്രനെ അധിക്ഷേപിച്ച കൂടെ ജോലി ചെയ്യുന്ന ആളെ പരസ്യമായി തല്ലാന്‍ വരുണ്‍ ചന്ദ്രന്‍ മടിച്ചില്ല. പിന്നീട് HR ഡിപ്പാര്‍ട്ട്മെന്‍റ്റിന്റെ ഇടപെടലില്‍ അത് വലിയ വിഷയം ആയെങ്കിലും കമ്ബനിക്കെതിരേ വര്‍ണവിവേചനം എന്ന ആരോപണം വരുമെന്ന് കണ്ടപ്പോള്‍ കമ്ബനി അധികൃതര്‍ അയഞ്ഞു. ഈ സംഭവം 'പന്തുകളിക്കാരന്‍' എന്ന പുസ്തകത്തിലൂടെ വിവരിക്കുമ്ബോള്‍ വരുണ്‍ ചന്ദ്രന്‍ പറയുന്ന ഒരു കാര്യമുണ്ട്: അയിത്തമൊക്കെ കാലക്രമത്തില്‍ മാഞ്ഞുപോകും; പക്ഷെ ഇന്ത്യയില്‍ നിറത്തെ ചൊല്ലി വളരെയധികം പ്രശ്നങ്ങള്‍ നിലനില്‍ക്കും എന്നാണ് വരുണ്‍ ചന്ദ്രന്‍ സ്വന്തം അനുഭവത്തിലൂടെ തന്നെ വ്യക്തമാക്കുന്നത്.

ഈ നിറത്തെ ചൊല്ലിയുള്ള പ്രശ്നങ്ങള്‍ കേരളത്തിലോ, ബാന്ഗ്ലൂരിലോ മാത്രമല്ലാ; ലോകം മുഴുവന്‍ ഉണ്ട്. ഇന്ത്യയിലെ പല നഗരങ്ങളിലും അത് വളരെ രൂക്ഷവുമാണ്. പണ്ടൊരിക്കല്‍ ഡല്‍ഹി മെട്രോ സ്റ്റേഷനില്‍ ഒരു ആഫ്രിക്കകാരനെ ആളുകള്‍ വട്ടം കൂടി തല്ലിയത് ഓര്‍മ്മിക്കുന്നു. ആഫ്രിക്കക്കാര്‍ക്ക് ഇന്ത്യയിലെ പല നഗരങ്ങളിലും തല്ല് കിട്ടാറുണ്ട്. ആഫ്രിക്കക്കാര്‍ക്ക് തല്ല് കിട്ടുന്നതിന് കാരണം പലപ്പോഴും നിറമാണ്. ഡല്‍ഹി മെട്രോ സ്റ്റേഷനില്‍ നടന്നതുപോലെ ആഫ്രിക്കക്കാര്‍ക്കെതിരെ പല സംഘടിതമായ ആക്രമണങ്ങളും ഇന്ത്യന്‍ നഗരങ്ങളില്‍ നടന്നിട്ടുണ്ട്. എല്ലാ ആഫ്രിക്കക്കാരും മയക്കുമരുന്ന് വില്‍പ്പനക്കാരും, കള്ളുകുടിയന്മാരും, സാമൂഹ്യ വിരുദ്ധരും ഒക്കെയായി ചിത്രീകരിക്കപ്പെടുന്നതും നിറത്തെ ചൊല്ലിയുള്ള രൂഢമൂലമായ പ്രശ്നങ്ങള്‍ ഇന്ത്യന്‍ സമൂഹങ്ങളില്‍ നിലനില്‍ക്കുന്നതുകൊണ്ടാണ്.

ഇന്ത്യന്‍ ചരിത്രത്തില്‍ സത്യം പറഞ്ഞാല്‍ ഈ നിറത്തെ ചൊല്ലിയുള്ള മേല്‍ക്കോയ്‌മ ഒന്നുമില്ല. നാഷണല്‍ മ്യുസിയത്തിലോ, മറ്റേതെങ്കിലും ചരിത്ര മ്യുസിയത്തിലോ പോയാല്‍ പണ്ടത്തെ ശില്‍പങ്ങളില്‍ നിറത്തെ പ്രതി എന്തെങ്കിലും 'സുപ്പീരിയോറിറ്റി' കാണാന്‍ സാധിക്കില്ല. പണ്ടത്തെ സങ്കല്‍പ്പങ്ങളില്‍ വെളുത്തു തുടുത്തിട്ടുള്ള ദേവന്മാരെയോ ദേവതകളേയോ കാണാന്‍ സാധിക്കില്ല. പക്ഷെ അതൊന്നും ഇന്നത്തെ നിറത്തിന്‍റ്റെ പേരില്‍ മിഥ്യാഭിമാനം പേറുന്ന മനുഷ്യരോട് പറഞ്ഞിട്ട് ഒരു പ്രയോജനവുമില്ല.

ഹിന്ദുയിസത്തില്‍ ശ്രീകൃഷ്ണന്‍ കാര്‍വര്‍ണനാണ്; പരമ ശിവനാകട്ടെ നീലകണ്ഠനും. പക്ഷെ നിറത്തെ ചൊല്ലിയുള്ള സങ്കല്‍പ്പങ്ങള്‍ ആഴത്തില്‍ വേരൂന്നിയിട്ടുള്ള നമ്മുടെ സമൂഹത്തില്‍ കാര്‍വര്‍ണനെ ആരാധിക്കുന്ന സ്ത്രീകളും, നീലകണ്ഠനായ പരമ ശിവനെ ആരാധിക്കുന്നവരും വെളുപ്പില്‍ അഴകില്ല എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ പെട്ടെന്നൊന്നും അംഗീകരിച്ചു തരില്ല.

ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടില്‍ രാജാ രവിവര്‍മ്മയുടെ കലണ്ടര്‍ ചിത്രങ്ങള്‍ ഇന്ത്യയില്‍ പോപ്പുലര്‍ ആകാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ മാത്രമാണ് ഹിന്ദുയിസത്തിലെ ദേവന്മാരും, ദേവിമാരും വെളുത്തു തുടുത്തവരാകാന്‍ തുടങ്ങിയത്. സാരിയും ബ്ലൗസുമൊന്നും അതിനുമുമ്ബ് ഇന്ത്യയിലെ ദേവിമാര്‍ക്കില്ലായിരുന്നു. പ്രാചീന കാലത്തെ ഇന്ത്യയിലെ മിക്ക ദേവന്മാരും, ദേവിമാരും കറുത്തവരും കൗപീനധാരികളുമായിരുന്നു. സംശയമുണ്ടെങ്കില്‍ ആര്‍ക്കും ഡല്‍ഹിയിലെ നാഷണല്‍ മ്യൂസിയത്തില്‍ പോയി നോക്കാം. ബുദ്ധ പ്രതിമകളില്‍ മാത്രമേ, നമുക്ക് പൂര്‍ണമായും വസ്ത്രം ധരിച്ച ദേവതാ ശില്‍പങ്ങള്‍ കാണാന്‍ സാധിക്കൂ. ബുദ്ധ പ്രതിമകളില്‍ പലതിലും റോമന്‍ ചക്രവര്‍ത്തിമാരുടേത് പോലുള്ള വസ്ത്രധാരണമാണ്. അതിലൊക്കെ യവന സ്വാധീനം സ്പഷ്ടമായി കാണാം. ഇതൊക്കെ വ്യക്തമാക്കുന്നത് എന്താണ്? പ്രാചീന കാലത്ത് ഇന്ത്യയിലെ ആളുകള്‍ കറുത്ത ദേവന്മാരേയും, ദേവിമാരേയും ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നു എന്നുതന്നെയാണ് ഇത് വ്യക്തമാക്കുന്നത്. അപ്പോള്‍ സമൂഹത്തിലും ആളുകളെ ഇഷ്ടപ്പെടാന്‍ വെളുപ്പ് ഒരു വിഷയമായിരുന്നില്ലാ എന്നത് ചുരുക്കം.

ഇതെഴുതുന്നയാള്‍ ഡല്‍ഹിയിലെ നാഷണല്‍ മ്യൂസിയത്തിലെ പ്രതിമകള്‍ സസൂക്ഷ്മം നിരീക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ട്; വളരെയധികം നേരം അതിനുവേണ്ടി ചെലവിട്ടിട്ടുമുണ്ട്. കറുത്തവരും, കൗപീനധാരികളുമായ ദേവന്മാരേയും, ദേവികളുമാരെയുമാണ് എനിക്കവിടെ കാണാന്‍ സാധിച്ചിട്ടുള്ളത്. അവരെയൊന്നും ജനം ഇഷ്ടപ്പെട്ടിട്ടില്ലാ എന്ന് പറയാന്‍ സാധിക്കുമോ? അപ്പോള്‍ ഇന്ത്യയില്‍ പണ്ട് ഇന്നത്തെ പോലുള്ള നിറത്തെ ചൊല്ലിയുള്ള സങ്കല്‍പ്പങ്ങള്‍ ഇല്ലായിരുന്നു എന്ന് അനുമാനിക്കണം. പ്രാചീന കാലത്തെ ഇന്ത്യയില്‍ ഇന്നത്തെപോലെ പുരുഷനും വീട്ടുകാര്‍ക്കും വിവാഹത്തിന് പങ്കാളിയെ തിരഞ്ഞെടുക്കാന്‍ നിറം ഒരു 'ക്രൈറ്റീരിയ' ആയിരുന്നില്ലാ എന്നത് ചുരുക്കം. പക്ഷെ ഇന്നിതൊക്കെ പറഞ്ഞാല്‍ ആളുകള്‍ അംഗീകരിക്കുമോ?

പെണ്‍കുട്ടികള്‍ വെളുത്തിരിക്കണം എന്നതാണ് നമ്മുടെ സൗന്ദര്യ സങ്കല്‍പ്പം. അതുകൊണ്ടാണ് ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടില്‍ പാര്‍വതി, ലക്ഷ്മി, സരസ്വതി - ഈ ദേവതമാരെല്ലാം വെളുത്തു തുടുത്തു പട്ടു സാരിയില്‍ പൊതിഞ്ഞിരിക്കുന്നത്. നാഷണല്‍ മ്യുസിയത്തിലോ, മറ്റേതെങ്കിലും ചരിത്ര മ്യുസിയത്തിലോ പോയാല്‍ പണ്ടുണ്ടായിരുന്ന ദേവതാ സങ്കല്‍പ്പങ്ങളില്‍ ഇങ്ങനത്തെ വെളുത്തു തുടുത്തിട്ടുള്ളതും, പട്ടു സാരിയില്‍ പൊതിഞ്ഞിരിക്കുന്നതും ആയിരിക്കുന്ന ഒരു ദേവതകളേയും കാണാന്‍ സാധിക്കില്ല എന്നുള്ളത് പരമ സത്യമാണ്. പക്ഷെ അതൊന്നും ഇന്നത്തെ മനുഷ്യരോട് പറഞ്ഞിട്ട് ഒരു പ്രയോജനവുമില്ല.

കല്യാണങ്ങളില്‍ 'പെണ്ണിന് നിറം കുറഞ്ഞു പോയി' എന്നുള്ളത് സ്ഥിരം കേള്‍ക്കുന്ന ഒരു പരിദേവനമാണല്ലോ. അതുകൊണ്ടാണല്ലോ കോടി കണക്കിന് രൂപയുടെ വെളുക്കാനുള്ള ക്രീമായ 'ഫെയര്‍ ആന്‍ഡ് ലവ്ലി' വിറ്റു പോയത്; ഇന്നും വില്‍ക്കപ്പെടുന്നത്. കറുത്തു മെലിഞ്ഞ ഒരു സ്ത്രീയെ എന്തുകൊണ്ടാണ് സംഘ പരിവാറുകാര്‍ 'ഭാരത മാതാവായി' പ്രദര്‍ശിപ്പിക്കാത്തത്? 'ഭാരത മാതാവ്' എന്തുകൊണ്ടാണ് വെളുത്തു തുടുത്തു പട്ടു സാരിയില്‍ പൊതിഞ്ഞിരിക്കുന്നത്? ഇന്ത്യയിലെ സ്ത്രീകളെല്ലാം അങ്ങനെ വെളുത്തു തുടുത്തു പട്ടു സാരിയില്‍ പൊതിഞ്ഞിരിക്കുന്നവരാണോ??? ഇന്ത്യന്‍ സ്ത്രീത്ത്വത്തിന്‍റ്റെ പ്രതീകമായി സംഘ പരിവാറുകാര്‍ 'ഭാരത മാതാവിനെ' പ്രദര്‍ശിപ്പിക്കുമ്ബോള്‍ യാഥാര്‍ഥ്യ ബോധം എന്നൊന്ന് വേണ്ടേ???

ഇന്ത്യയില്‍ ലക്ഷ്മി, പാര്‍വതി, സരസ്വതി - എന്നീ ദേവിമാരോടൊപ്പം ഭദ്രകാളിയുമുണ്ട്‌. തമിഴ്‌നാട്ടിലൊക്കെ മാരിയമ്മന്‍ കോവിലുകളും ഇഷ്ടം പോലെയുണ്ട്. കാളിയും ദ്രവീഡിയന്‍ ദേവതമാരിലെ ഭൂരിപക്ഷം പേരും ഇന്നും കറുത്തിട്ടാണ്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ ബ്രട്ടീഷുകാര്‍ ഇന്ത്യയില്‍ ഉണ്ടാക്കിയെടുത്ത നിറത്തെ ചൊല്ലിയുള്ള സൗന്ദര്യ സങ്കല്‍പം ഉണ്ടെങ്കില്‍ പോലും ഹിന്ദുയിസത്തിലെ എല്ലാ ദേവന്മാരും, ദേവിമാരും വെളുത്തിട്ടല്ലാ എന്ന് ചുരുക്കം.

ഇന്ത്യയില്‍ 'ഹോമോജെനസ്' ആയിട്ടുള്ള ഒരു കമ്യുണിറ്റി പോലും ഇല്ലാ എന്നാണ് നരവംശ ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാര്‍ ഒന്നടക്കം പറയുന്നത്. ഒരു ഗ്രാമത്തില്‍ തന്നെയുള്ള പലരും പല നിറക്കാരും, പല ശാരീരിക 'ഫീച്ചേഴ്സും' ഉള്ളവരാണ്. ചിലര്‍ നിറത്തെ ജാതിയുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തുന്നു. അപ്പോഴും ചില വസ്തുതകള്‍ ഓര്‍ക്കണം. ഇന്ത്യയുടെ വടക്കു കിഴക്കന്‍ സംസ്ഥാനങ്ങളിലും ജാതി ഉണ്ട്. 'മംഗളോയിഡ് ഫീച്ചേഴ്സ്' അല്ലെങ്കില്‍ മുഖലക്ഷണമുള്ള അവരുടെ ഇടയില്‍ എങ്ങനെയാണ് ജാതി വന്നത്? ഇതിന് കൃത്യമായ ഉത്തരമില്ലാ. നിറത്തെ ചൊല്ലിയുള്ള പ്രശ്നം ചരിത്രപരമായി ആര്യന്‍ ആക്രമണത്തോട് കൂടിയാണെന്ന് ചിലര്‍ പറയും. പക്ഷെ ആ വാദത്തിലും കണ്ടമാനം പ്രശ്നങ്ങള്‍ ഉണ്ട്. ഇന്ത്യയില്‍ ഏറ്റവും അധികം ദളിത് പ്രാതിനിധ്യം ഉള്ളത് പഞ്ചാബിലാണ് - 2011-ലെ സെന്‍സസ് പ്രകാരം 31.94 ശതമാനം. ആര്യന്‍ ആക്രമണം ഉണ്ടായിട്ടുണ്ടെങ്കില്‍ തന്നെ അത് പഞ്ചാബിലൂടെ അല്ലാതാകാന്‍ ഒരു വഴിയും ഇല്ലല്ലോ. 'ദ്രവീഡിയരായ കറുത്ത നിറക്കാരായ ദളിതരെ മുഴുവന്‍ തല്ലിയോടിച്ചു' - എന്ന് പറയുമ്ബോള്‍ പഞ്ചാബിലെ ഈ 31.94 ശതമാനം ദളിത് പ്രാതിനിധ്യത്തിന് ആര്‍ക്കെങ്കിലും മറുപടി ഉണ്ടോ? അത് മാത്രമല്ല; പഞ്ചാബിലെ ദളിതരില്‍ ഭൂരിപക്ഷവും നല്ല വെളുത്തിട്ടാണ്. സംശയമുണ്ടെങ്കില്‍ ആര്‍ക്കും പഞ്ചാബില്‍ പോയി നോക്കാം. ആര്യന്‍ ആക്രമണ സിദ്ധാന്തം ഇത്ര പൊലിപ്പാക്കാനുള്ള കാരണമെന്താണ്? യഥാര്‍ഥത്തില്‍ ഈ 'ആര്യന്‍ ആക്രമണ സിദ്ധാന്തത്തിന്' പിന്നിലുള്ള യഥാര്‍ഥ വസ്തുത കറുപ്പിനെ ചൊല്ലിയുള്ള അപകര്‍ഷതാ ബോധം മാത്രമാണ്. ഇന്ത്യയില്‍ നിറത്തെ ചൊല്ലിയുള്ള വിവാദങ്ങള്‍ സാമൂഹ്യ ശാസ്ത്ര വിഷയങ്ങളിലേക്കും പടര്‍ന്ന കാരണം കൊണ്ടുതന്നെയാണ് ആര്യന്‍ ആക്രമണ സിദ്ധാന്തം ഉണ്ടായത്. ആര്യന്‍ ആക്രമണ സിദ്ധാന്തത്തെ കുറിച്ച്‌ പോരുകോഴികളെ പോലെ പലരും പല ഫോറങ്ങളിലും പോരടിക്കുന്നതിന്‍റ്റെ പിന്നിലുള്ള ചേതോവികാരം കാണാന്‍ ഒട്ടും വിഷമമില്ല. അതുകൊണ്ടു തന്നെ ഈ ആര്യന്‍ ആക്രമണ സിദ്ധാന്തം തെറ്റാണെന്നു പറഞ്ഞാല്‍ കറുപ്പ് നിറക്കാരൊന്നും പെട്ടെന്ന് സമ്മതിച്ചു തരികയുമില്ല. ആര്യന്‍ ആക്രമണ സിദ്ധാന്തത്തില്‍ മാത്രമല്ലാ; ഇന്ത്യയിലെ മിക്ക സാമൂഹ്യ പ്രശ്നങ്ങളിലും ഈ നിറത്തെ ചൊല്ലി ഒത്തിരി കുഴപ്പങ്ങള്‍ വരുന്നുണ്ട്.

ചരിത്രപരമായി യവനരുടെ വരവോടു കൂടിയും, പിന്നീട് മുഗളനും, താര്‍ത്താരിയും, അഫ്ഗാനിയും, പേര്‍ഷ്യരും എല്ലാം ചേര്‍ന്നാണ് ഇന്ത്യാക്കാര്‍ക്ക് ഈ നിറത്തെ ചൊല്ലിയുള്ള സങ്കല്‍പ്പങ്ങള്‍ സമ്മാനിച്ചത്. 200-300 വര്‍ഷം നമ്മെ ഭരിച്ച ബ്രട്ടീഷുകാരാണ് ശരിക്കും ഈ നിറത്തെ ചൊല്ലിയുള്ള 'സുപ്പീരിയോരിറ്റി കോമ്ബ്ലെക്സ്' ഇന്ത്യാക്കാരില്‍ രൂഢമൂലമാക്കിയത്. ബ്രട്ടീഷുകാര്‍ ഇന്ത്യ വിട്ടതിന് ശേഷം നമ്മുടെ പട്ടാള ഓഫീസര്‍മാര്‍ക്കും, സിവില്‍ സര്‍വീസ് ഉദ്യോഗസ്ഥ പ്രഭുക്കള്‍ക്കും കീഴുദ്യോഗസ്ഥരുടെ വിധേയത്വം നേടാന്‍ വലിയ പ്രയാസമായിരുന്നു. അത്രയും ശക്തമായിരുന്നു ബ്രട്ടീഷുകാര്‍ നിറത്തെ ചൊല്ലി ഉണ്ടാക്കിയെടുത്ത സുപ്പീരിയോരിറ്റി കോമ്ബ്ലെക്സ്!!!

കറുപ്പിനെ ചൊല്ലിയുള്ള ഇന്ത്യാക്കാരുടെ അപകര്‍ഷതാ ബോധം മാറ്റാന്‍ എന്താണ് എളുപ്പമുള്ള വഴി? ഇതെഴുതുന്ന ആള്‍ക്ക് തോന്നുന്നത് നമ്മുടെ നടന്‍ ശ്രീനിവാസനാണ് എറ്റവും നല്ല വഴി പറഞ്ഞു തന്നിട്ടുള്ളതെന്നാണ്. ശ്രീനിവാസന്‍ തന്‍റ്റെ നിറത്തെ കുറിച്ച്‌ പറഞ്ഞു ആഘോഷിക്കുകയാണ്; ജീവിതം ആഹ്ലാദഭരിതമാക്കുകയാണ്. വളരെ ചുരുക്കം പേര്‍ക്കേ ഇതു പോലെ ജീവിക്കാന്‍ സാധിക്കുകയുള്ളൂ. തന്‍റ്റെ നിറത്തേയും, രൂപത്തെയും പറ്റി സ്വയം കളിയാക്കാന്‍ ഒരു മടിയും ശ്രീനിവാസന്‍ പല സിനിമകളിലും കാണിച്ചിട്ടില്ല. ഒരു സിനിമയില്‍ വെളുത്ത നിറമുള്ള പെണ്ണിനെ കെട്ടാന്‍ മുഖം മുഴുവനും ക്രീം തേക്കുന്ന ശ്രീനിവാസനേയും ഇനി കൂടുതല്‍ വെളുക്കണമെങ്കില്‍ വൈറ്റ് വാഷ് ചെയ്യണമെന്ന് പറയുന്ന ബ്യുട്ടീഷനെയും കാണാം. തനിക്കു നല്ല ഗ്ളാമര്‍ ഉണ്ടെന്ന് പല ഇന്‍റ്റെര്‍വ്യൂകളിലും ശ്രീനിവാസന്‍ മടി കൂടാതെ പറഞ്ഞിട്ടുമുണ്ട്. സ്വന്തം നിറത്തേയും, രൂപത്തെയും പറ്റി നല്ല ആത്മ വിശ്വാസമുള്ളവര്‍ക്കേ അങ്ങനെ പറയാന്‍ സാധിക്കൂ.

പിന്നെ വേണ്ടത് ശാസ്ത്ര ബോധമാണ്. ഇന്ത്യയില്‍ 'ഫെയര്‍ ആന്‍ഡ് ലവ്ലി' - യും, ആയുര്‍വേദ മരുന്നുകളും ഉപയോഗിച്ച്‌ ശരീരം വെളുപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുമ്ബോള്‍ മദാമ്മമാര്‍ വെയില്‍ കൊണ്ട് കാണ്ടമാനമുള്ള വെളുപ്പ് മാറ്റിയെടുക്കുവാന്‍ ശ്രമിക്കുകയാണ്.

പക്ഷെ എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും സാമൂഹ്യമായും, സാമ്ബത്തികമായും പിന്നോക്കം നില്‍ക്കുന്ന മലയാളികളില്‍ നിറത്തെ ചൊല്ലി പ്രശ്നങ്ങളുണ്ടായിരുന്നു. കേരളത്തിലെ വിവാഹ മാര്‍ക്കറ്റില്‍ നിറം കുറവാണ് എന്ന കാരണത്താല്‍ മാറ്റിനിര്‍ത്തപ്പെടുന്ന പെണ്‍കുട്ടികളെ തമിഴ്‌നാട്ടിലേയും മൈസൂരിലേയും വിവാഹ മാര്‍ക്കറ്റിലേക്ക് പണ്ട് കയറ്റുമതി ചെയ്യുന്ന ഒരു കാലമുണ്ടായിരുന്നു. പണ്ട് കേരളത്തില്‍ ജോലി ചെയ്തിരുന്ന തമിഴരും അവരുടെ വരുമാനത്തില്‍ ഏറിയപങ്കും ചിലവഴിക്കുന്നത് സ്വന്തം മുഖം ഒന്ന് വെളുപ്പിക്കാന്‍ ആയിരുന്നു. നിറവെറിയുടെ പരിഹാസങ്ങള്‍ തന്നെ കാരണം. ഇന്ന് പല ഇന്ത്യന്‍ നഗരങ്ങളില്‍ ആഫ്രിക്കക്കാര്‍ക്ക് തല്ലു കിട്ടുന്നതും ഈ നിറവെറി കൊണ്ടു തന്നെ.

ഇന്നത്തെ സംഘ പരിവാറുകാരുടെ വിദ്വേഷ രാഷ്ട്രീയത്തിനെതിരെ നിലാപാടെടുക്കണമെങ്കില്‍ കറുപ്പ് നിറത്തെ അംഗീകരിക്കണം. വെളുത്ത ഗോമാതാവ് തരുന്നതെല്ലാം നമ്മുടെ കറുത്ത എരുമ മാതാവും തരുന്നുണ്ടല്ലോ. എന്നിട്ടെന്താ വെളുത്ത ഗോമാതാവിനെ സംരക്ഷിക്കണമെന്ന് മുറവിളി കൂട്ടുന്ന സംഘ പരിവാറുകാര്‍ കറുത്ത എരുമ മാതാവിനെ സംരക്ഷിക്കണമെന്ന് പറയാത്തത്?

ഇന്നിപ്പോള്‍ ഇരുനിറം ഉള്ള മുകേഷ് അംബാനിയാണ് ഇന്ത്യയിലെ ഏറ്റവും വലിയ പണക്കാരന്‍. ഏഷ്യയിലേയും ഏറ്റവും വലിയ പണക്കാരന്‍ മുകേഷ് അംബാനിയാണെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു. ഇന്ത്യയിലെ ആദ്യത്തെ 'ട്രില്യനയര്‍' ആയ മുകേഷ് അംബാനിയോടൊപ്പം സുന്ദരിയായ ഭാര്യ നീതാ അംബാനിയേയും മിക്കപ്പോഴും കാണാം. മുകേഷ് അംബാനി ഇരുനിറക്കാരനായതുകൊണ്ട് കാശുണ്ടാക്കാന്‍ നിറം ഒരു 'ക്രൈറ്റീരിയ' അല്ലെന്ന് ഇന്നത്തെ ഇന്ത്യയില്‍ വാദിക്കാം. ഭാര്യ നീതാ അംബാനി നല്ലപോലെ വെളുത്തിട്ടാണെന്നുള്ളതും എതിര്‍ പക്ഷക്കാര്‍ക്ക് പറയാം. എന്തായാലും ഗുജറാത്തിലെ മര്‍വാഡികളില്‍ നിറം ഒരു ഇഷ്യൂ അല്ലെന്ന് ആര്‍ക്കും പറയാന്‍ സാധിക്കില്ല. ഗുജറാത്തില്‍ മാത്രമല്ല; ഇന്ത്യയില്‍ മിക്കയിടങ്ങളിലും കല്യാണത്തിന് നിറം ഒരു വലിയ ഇഷ്യു തന്നെയാണ്. പണ്ട് കൂടെ ജോലി ചെയ്തിരുന്ന ബംഗാളിയായ സ്ത്രീ ഇതെഴുതുന്ന ആളോട് പറഞ്ഞത് ബംഗാളില്‍ കല്യാണം ആലോചിക്കുമ്ബോള്‍ ഏറ്റവും പ്രാധാന്യം കൊടുക്കുന്നത് നിറത്തിനാണെന്നാണ്. മുകേഷ് അംബാനിയെ പോലെ ഇഷ്ടം പോലെ ഇരു നിറക്കാരും, കറുത്തവരും ബംഗാളില്‍ ഉണ്ട്. പക്ഷെ ബംഗാളിലോ ഇന്ത്യന്‍ സിനിമയിലോ കറുത്ത ഒരു നായികയെ കാണിച്ചു തരാന്‍ സാധിക്കുമോ? കറുത്തവരെ പോലും ഇന്ത്യന്‍ സിനിമ വെളുപ്പിക്കാറാണ് പതിവ്. വില്ലന്മാരും, ദുഷ്ട കഥാപാത്രങ്ങളും മാത്രമേ സാധാരണ ഗതിയില്‍ ഇന്ത്യന്‍ സിനിമയില്‍ കറുത്തവരായിട്ടുള്ളൂ.

സിനിമാ നടിമാരില്‍ ഭാനുപ്രിയ, സരിത, നന്ദിത ദാസ് എന്നിവര്‍ ഇരുനിറമാണെങ്കില്‍ കൂടി അവര്‍ ഒരുപാട് പേരുടെ ആരാധനാ പാത്രങ്ങള്‍ ആയിരുന്നു. ഹിന്ദിയില്‍ ഇരുനിറക്കാരിയായിരുന്ന രേഖക്ക് കണ്ടമാനം ആരാധകര്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു. നടന്മാരില്‍ കറുത്തവര്‍ ഇഷ്ടം പോലെ. സത്യന്‍ നന്നായിട്ട് കറുത്തിട്ടായിരുന്നു. നടിമാര്‍ക്കും നടന്മാര്‍ക്കും നിറം കാരണം ആരാധന കുറഞ്ഞിട്ടില്ല. മാദക തിടമ്ബായിരുന്ന സില്‍ക്ക് സ്മിതയുടെ നിറം ഇരു നിറമായിരുന്നു. പക്ഷെ ആരാധനക്ക് സില്‍ക്ക് സ്മിതയുടെ കാര്യത്തില്‍ എന്തെങ്കിലും കുറവുണ്ടായിരുന്നുവോ?

ഇന്ത്യന്‍ സമൂഹത്തില്‍ സ്ത്രീകള്‍ക്കാണെന്ന് തോന്നുന്നു, ഈ നിറത്തെ ചൊല്ലിയുള്ള മിഥ്യാഭിമാനം കണ്ടമാനം ഉള്ളത്. വിവാഹമാലോചിക്കുമ്ബോള്‍ ആണുങ്ങള്‍ പെണ്ണിനെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടാലും ചെയ്താലും കൂടെയുള്ള അമ്മമാരും, സഹോദരിമാരും, ബന്ധുക്കളുമായ സ്ത്രീകള്‍ക്ക് നിറം ബോധ്യപ്പെട്ടില്ലെങ്കില്‍ അവര്‍ പെണ്ണിനെ 'അപ്പ്രൂവ്' ചെയ്യണമെന്നില്ല. പുരുഷന്മാരെ സംബന്ധിച്ച്‌ ഒരു സ്ത്രീയെ ഇഷ്ടപ്പെടാന്‍ നിറം ഒരു പ്രധാനപ്പെട്ട 'ക്രൈറ്റീരിയ' ആണോ??? അല്ലെന്നാണ് തോന്നുന്നത്. "When the candles are out, all women are fair" - എന്നതായിരിക്കും മിക്കപ്പോഴും പുരുഷന്‍റ്റെ കാര്യത്തില്‍ ശരി.

(ലേഖകന്‍റ്റെ ഈ അഭിപ്രായങ്ങള്‍ തീര്‍ത്തും വ്യക്തിപരമാണ്. അതിന് ലേഖകന്‍റ്റെ ജോലിയുമായി ഒരു ബന്ധവുമില്ല.)