എ.സി.ജോര്ജ്.
നയന വര്ണ്ണ മനോഹരിയാം മാമലനാട് വയനാട്
സഹ്യപര്വ്വത താഴ്വരകളില് തിലകമായ വയനാട്
ഇന്നവിടെ വിങ്ങി തേങ്ങി നുറുങ്ങിയ മനസ്സുകള്
ഹൃദയംപൊട്ടി അലമുറയിട്ടു കരയുന്ന മാനസങ്ങള്
തോരാത്ത ഈ കണ്ണീര് പ്രളയത്തെ കാണുന്നോര്ക്കും
ഹൃത്തടത്തില് മനസ്സാക്ഷിയില് ഒരു നിലക്കാത്ത നീറ്റല്
വാവിട്ടു കരയും വയനാടിന് കണ്ണീര് നാടിനാകെ കണ്ണീര്
അന്ന് പ്രകൃതിദേവി രൗദ്രഭാവത്തിലായി ഷുഭിതയായി
ആകാശത്തില് തീക്കനല് മിന്നല്പിണര് കൊടിയ മുഴക്കങ്ങള്
ഇടിവെട്ടി കാറ്റുതി കുലംകുത്തി പേമാരി പെയ്തിറങ്ങി
നദിയുടെ കൊടിയ പെരും കുത്തൊഴുക്ക്പോല്
വയനാടന് ആകാശഗംഗയില് ജലം കീഴോട്ടു കുത്തിയൊഴുകി
എല്ലാം തകര്ത്തെറിഞ്ഞു രാക്ഷസീയ സംഹാരതാണ്ഡവമാടി
വൃക്ഷങ്ങള് വേരോടെ നിലംപൊത്തി വീണു
മലയിടിഞ്ഞു മണ്ണിടിഞ്ഞു കുത്തിയൊഴുകി ചെളിവെള്ളം
പൈശാചിക രൗദ്രഭാവമായി എല്ലാം തകര്ത്താടി
ഉരുള് പൊട്ടി ഭൂമി പിളര്ന്നു പാറക്കെട്ടുകളും..
വീടുകള് വിദ്യാലയങ്ങള് ആരാധനാലയങ്ങള്
വകഭേദമില്ലാതെ കൂപ്പുകുത്തി ഒഴുക്കില് ആയി
ജാതിമതലിംഗ ഭേദമന്യേ വലിപ്പച്ചെറുപ്പ ഭേദമന്യേ
മനുഷ്യജന്മങ്ങളോടൊപ്പം വളര്ത്തു മൃഗങ്ങളും
തകര്ന്നടിഞ്ഞു മണ്ണിനടിയില് പാറക്കെട്ടുകള്ക്കിടയില്
കുടുങ്ങി മൂടപ്പെട്ടന്ത്യശ്വാസം വലിച്ചീധരണിയില്
അവരുടെ മരണമൊഴി ആര്ത്തനാദം ആരും കേള്ക്കാതെ
നിലച്ചു നിശ്ചലമായി അന്തരീക്ഷത്തില് അലിഞ്ഞു
ഉറ്റവര് ഉടയവര് നഷ്ടപ്പെട്ട അനാഥരായവര് തന് ആര്ത്തനാദം
പിളര്ക്കുന്നെന് ലോലമാം ഹൃദയാന്തരാളങ്ങള്
പ്രജ്ഞയറ്റ ശവശരീരങ്ങള് ചതഞ്ഞരഞ്ഞ കഷണം കഷണമായി
നുറുക്കപ്പെട്ട ശരീര ഭാഗങ്ങള് എങ്ങും കുത്തൊഴുക്കിലായി
തിരിച്ചറിയപ്പെടാത്ത പ്രജ്ഞയറ്റ ദേഹിദേഹങ്ങള് പൊതുശ്മശാനത്തില്
കൂട്ടംകൂട്ടമായി അന്ത്യവിശ്രമത്തിലായി ജാതി മതഭേദമില്ലാതെ
മനുഷ്യരെ തമ്മിലടിപ്പിച്ച് വേര്തിരിക്കുന്ന മതാന്ധരെ രാഷ്ട്രീയ
കോമരങ്ങളെ എവിടെ നിങ്ങള് അക്രോശിക്കും വിഘടിത ചിന്താധാരകള്
തകര്ന്നടിഞ്ഞ ഭവനങ്ങള് കെട്ടിടങ്ങള് അതിജീവന സ്വപ്നങ്ങള് ആശയ
അഭിലാഷങ്ങള് ഒറ്റ നിമിഷം കൊണ്ട് ജീവിതങ്ങളെ ശൂന്യമാക്കും
പ്രകൃതിദുരന്തങ്ങള് ആപത്തുകള് അപകടങ്ങള് നേരിടും നമ്മള്
ഒറ്റക്കെട്ടായി ഇക്കാലവും തരണം ചെയ്യും നേരിടും നമ്മള്
പാഠങ്ങള് പഠിച്ചിടും തിരുത്തേണ്ടത് തിരുത്തും നമ്മള്
ഉയരും നമ്മള് നാടാകെ വയനാടിന് സഹായ ഹസ്തങ്ങളായി
തുറന്നിട്ട ഹൃദയ കവാടങ്ങളാല് ഉയര്ത്തും ഉദ്ധരിക്കും
വയനാടിനെ നെഞ്ചോട് ചേര്ക്കാന് പ്രതിജ്ഞാബദ്ധരാണ് നമ്മള്.